من خدايي دارم كه در اين نزديكي است
نه در آن بالاها
مهربان ، خوب ، قشنگ
چهره اش نورانيست
گاهگاهي سخن مي گويد با دل كوچك من
ساده تر از سخن ساده من
او مرا مي فهمد
او مرا مي خواند
او مرا مي خواهد
او همه درد مرا مي داند
ياد او ذكر من است ، در غم و در شادي
چون به غم مي نگرم
آن زمان رقص كنان مي رقصم
كه خدا يا من است
كه خدا در همه جا ياد من است
او خداييست كه همواره مرا مي خواهد
ديگران مي گويند :
آن كساني كه به ظاهر بنده خوب خدايند
به من مي گويند:
آدم كافر شده اي !!
و چه هشدار كه از آتش دوزخ داده اند
باز هم مي گويند كه خدا اينجا نيست
و خداي آنها غير آنست كه من مي بينم، مي دانم
يك خدايي بي رحم
غرق در خودخواهي
عاشق ظلم و ريا و همه در خشم و عذاب
آن خداييست كه آنها گويند.
بنده او باشيم
ديده را مي بندم
در دلم مي خندم
زير لب مي گويم :
پس خدا اينجا نيست !!!!!
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
