بچه كه بوديم...
بچه كه بوديم چه دلهاي بزرگي داشتيم
اكنون كه بزرگيم چه دلتنگيم
كاش همان كودكي بوديم كه حرفهايش
را از نگاهش مي توان خواند
اما اكنون اگر فرياد هم بزنيم كسي نمي فهمد
و دل خوش كرده ايم كه سكوت كرده ايم
سكوت پر بهتر از فرياد تو خاليست
دنيا را ببين ...
بچه كه بوديم از آسمان باران مي آمد
بزرگ شده ايم از چشمهايمان مي آيد
بچه كه بوديم دل دردها را به هزار ناله مي گفتيم همه مي فهميدند
بزرگ كه شديم درد دل را به صد زبان به كسي مي گويي هيچ كس نمي فهمه...
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
