دوباره تنها شده ام ،دوباره دلم هواي تو را كرده
خودكارم را از ابر پر مي كنم و برايت از باران مي نويسم
به ياد شبي مي افتم كه تو را ميان شمع ها ديدم
دوباره ميخواهم به سوي تو بيايم
تو را كجا مي توان ديد؟
در آواز شب آويزهاي عاشق؟
در چشمان يك عاشق مضطرب؟
دلم مي خواهد وقتي باغها بيدارند ،براي تو نامه بنويسم
و تو نامه هايم را بخواني و جواب آنها را به نشاني همه ي غريبان جهان بفرستي
اي كاش مي توانستم تنهاييم را براي تو معنا كنم و از گوشه هايم افق برايت آواز بخوانم
كاش ميشد هميشه از تو بنويسم
مي ترسم روزي نتوانم بنويسم و دفترهايم خالي بمانند و حرفهاي ناگفته ام هرگز به دنيا نيايند
مي ترسم نتوانم بنويسم و كسي ادامه يسرود قلبم را نشنود
مي ترسم نتوانم بنويسم و آخرين نامه ام در سكوتي محض بميرد و تازه ترين شعرم به تو هريه نشود
دوباره شب،دوباره تپش اين دل بيقرارم
دوباره سايه ي حرفهاي تو كه روي ديوار روبرو مي افتد
دلم مي خواهد همه ديوارها پنجره شوند و من تو را ميان چشمهايم بنشانم
دوباره شب دوباره تنهايي و دوباره خودكاري كه با همه ي ابرهاي عالم پر نمي شود
دوباره شب دوباره ياد تو كه اين دل بيقرار را بيدار نگه داشته
دوباره شب دوباره تنهايي،دوباره سكوت،دوباره من و يك دنيا خاطره
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
