ميرم خسته و افسرده و زار سوي منزلگه ويرانه خويش

به خدا ميبرم از شهر شما دل شوريده و ديوانه خويش

ميبرم تا در آن نقطه دور شستشويش دهم از رنگ گناه

شستشويش دهم از لكه عشق زين همه خواهش بيجا و تباه

ميبرم تا زتو دورش سازم ز تو اي جلوه اميد محال

ميبرم زنده به گورش سازم تا از اين پس نكند ياد وصال...

نظرات شما عزیزان:

ثنــای دوست داشتنی

ساعت19:31---17 فروردين 1393

خییییلی قشنگ بود

اعظم

ساعت16:57---16 فروردين 1393

بسيار زيبا است.مواظب دل پاكت باش

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: